Ugaldetxo auzoko Garro baserrian jaioa. Zortzi senidetan seigarrena. Aita bertakoa zen, perratzailea, eta ama Altzibarkoa. Manuel morroia ere beraiekin bizi zen. Moja ikastetxean ibili zen. Gerra etorri zenean amonaren etxera joan ziren, eta etxea soldaduz bete zitzaien. Aita kartzelara sartu zuten, nazionalista zelako. Gerra ondoren Donostian ibili zen ikasten, Señoritas de San Vicente ikastetxean. Ahizpekin batera kanporako josten hasi zen gero. Irunera ezkondu zen, eta lau seme-alaba izan zituzten. Txingudi Ikastolaren sorreran parte hartu zuen.

Rekalde Urdanpilleta ahizpak sasoi bateko kantuak abesteko eta kontuak esateko bildu ditugu. Aita oso kantuzalea zen, eta bi ahotsetan kantatzen erakusten zien. Ugaldetxo auzoko Garro baserrian jaioak, zortzi senide ziren, horietako zazpi neskak. Ezkerretik eskubira, Kontxita (1939), Maria Dolores (1929), Maria Luisa (1928), Maria Jexux (1934), Arantxa (1932) eta Juliana (1931).

Oiartzungo Gorrinzulo Zahar baserrian jaio zen Joxe Juan, 1947ko urtarrilaren 26an; Gurutze auzoa eta Pikoketa artean zen Gorrinzulo Zahar. Hamar senide izan ziren. Igeltsero izan da Joxe Juan ofizioz, eta artzain afizioz. Gehiago edo gutxiago, beti izan ditu ardiak etxean. Hondarribiko Jaizubia auzoko Gebaralarre baserriko Pepi Aginagalderekin ezkondu zen, eta Irungo Olaberria auzoan bizi dira ordutik. Joxe Juanek beti izan du lotura handia herri-kirolekin; sega munduarekin, batik bat. Desafioren bat edo beste jokatutakoa da, eta Irungo Iñaki Bengoetxea segalariak laguntzaile izan zuen Joxe Juan urtetan; lagun handiak dira biak. Bertsozalea da Joxe Juan, eta Txingudiko Bertso Eskolan aritzen da. Bertsotarako lagun arteko jarduna nahiago badu ere, jende aurrean behin baino gehiagotan aritutakoa da.

Arditurriko Soroeta baserrian jaioa, aita bertakoa zuen. Meategiko arduradunetako bat zen. Hiru senide ziren. Mojetan ikasi zuen, eta 14 urterekin Arantzara joan zen neskame. Hernaniko batekin ezkondu zen, eta Frantziara joan ziren bizitzera, Fleurance Gers herrira. Semeak bi urte zituenean bueltatu ziren, eta Arditurriko ostatua hartu zuten. Meategiko langileak izaten ziren bertan jaten eta lotan. Pikoketako tabernan ere aritu izan zen lanean.

Herreran jaio zen 1931n. Lau senidetan bigarrena. Aita donostiarra zuen eta ama, berriz, Oiartzungoa. Hiru urte zituela, gerra zela-eta, Bilbora joan ziren ihesi. Ama bertan hil zitzaien 29 urterekin. Handik Grenoblera (Frantzia) bidali zuten eta bost urte inguru egin zituen bertan. Gerra bukatu zenean, aitarengana itzuli behar izan zuen, baina berak ez zuen nahi, dagoeneko Grenoblen etxekotuta zegoelako. Gainera, frantsesez besterik ez omen zekien. Frantziatik itzuli eta Herreran pasatzen zuen astea; asteburuetan Oiartzunera, amonaren etxera. 14 urterekin neskame lanetan hasi zen Oiartzungo Karrika auzoan. Gerora taberna eta denda izan zituen. Oiartzungo Jose Luis Olaziregirekin ezkondu eta bi alaba izan zituen.

Ama Oiartzungo Aldako baserrikoa zuen eta aita, berriz, Peluagakoa. Gurasoak Peluagara ezkondu ziren eta 9 seme-alaba izan zituzten, seigarrena da Bixente. Gerra garaian txikia bazen ere, ongi gogoratzen ditu, batez ere, Gurutzen egoten ziren soldaduak. Berrogeita bost urte bete arte baserriko lanetan aritu zen eta ondoren, Errenteriako Niessen lantokian egin zuen lan. Maria Jesus Arbelaitzekin ezkondu eta zazpi seme-alaba izan zituzten.

Artamugarri Erdikoan jaio zen Teodora, Oiartzun eta Errenteria-Orereta arteko mugaren ondoan. Baserria Errenteria-Oreretako lurretan egon arren, Oiartzun gertuago geratzen zitzaienez, Iturriotz alderako joera zuten beti. Aita auzoko Arbide baserrikoa zuen, Jose Manuel Mendiburu. Eta ama, Lorenza Etxeburu, berriz, Donostiako miserikordiatik Artamugarrin jasotakoa zen. Aitak baserrian egiten zuen lan eta esneketariak saltzen zien esnea. Auzolanera joaten ziren ondoko baserrietara mantenu truke eta pozik, lana egitearen truke nahikoa jan eta edana ematen zietelako. Aizateko eskolan ibili zen Teodora, baina erdietan ez ziren eskolara joaten, baserrian lana izaten baitzen. Baserritik Oiartzungo Iturriotz auzora jaitsi ziren bizitzera ahizpa eta gurasoak. Oiartzungo Peluberri baserriko Inazio Etxenagusiarekin ezkondu zen eta, senarra harakina zenez, Orma izeneko harategia ireki zuten izen bereko etxepean. Oso estimatuak ziren bertan egiten zituzten odolkiak eta egin orduko saltzen zituzten. Salgai zuten haragia ere inguruko baserrietakoa izaten zen. Hogei urte inguruan izan zuten harategia. Senarra hil zenean harategia itxi zuen. Ordurako Amazkar baserria erosi eta erabat berritua zuten. Geroztik Amazkarren bizi izan da alabarekin baserriko lanak utzi gabe: ingurua txukundu, baratzea egin, oiloak eta txekorra hazi...

Aizarte baserrian jaioa, guraso biak oiartzuarrak zituen. Bost senide ziren. Arditurriko meatzeetan ibili zen lanean, eta gero baita harrobian ere. Irungo Olaberria auzoko Txirripa baserrira ezkondu zen, bertako alaba batekin. Baserriko lanetan ibili zen geroztik: segan, ganadua gobernatzen... Lau seme-alaba izan zituzten.

Beasainen jaio zen Joxe. Aita Beasaingo Olea baserrikoa zen eta ama Ataungoa. 1924an, Joxek lau urte zituela, Oiartzungo Audele baserrira aldatu zuen bizitokia familia osoak. "Duquesa de las Torres" zen baserriaren jabea; jabea hil zenean baserria hustu behar izan zuten. Eskola bat baino gehiagotan ibili zen, Mendinzarren, Txaparren, mojekin eta Beheko Plazako Eskola Publikoan ere bai. Eskola utzi eta denbora gutxira soldaduskara joan behar izan zuen, eta lau urtetik gora egin zituen. Soldaduskara joaterako Errenteria-Oreretako Papeleran hasia zen lanean eta bertan aritu zen berrogei urtetik gora, jubilatu arte. Kontxi Ralla errenteriarrarekin ezkondu zen eta Arraguan jarri ziren bizitzen, bertan lur-saila erosi eta etxetxoa egina baitzuen Joxek. Artean autopista egin gabea zen eta errepide berria egin behar zutela-eta lur zati bat saldu behar izan zuten. Beti bizi izan dira berak eraikitako etxetxoan, Arraguan. Hiru alaba izan zituzten.

Oiartzungo Altzibar auzoan jaioa da Pakito. Aita Gonzalo baserrikoek jaso zuten eta bertako senar-emazteak izan zituen guraso. Ama, berriz, Karrikako Bidasoro baserrikoa zen. Lau senidetan Pakito zen zaharrena. Aitak Arditurriko minetan egiten zuen lan eta barberoa ere bazen; bi lanak tartekatzen zituen. Hamalau urterekin hasi zen lanean Pakito Altzibarko harrobian. Handik Errenteria-Oreretara joan zen lanera, eta bertan egiten ari ziren obretan pintxe modura ibili zen lanean. Gero Luzuriaga enpresara aldatu zen, eta bertan moldeatzaile ofizioa ikasi eta jubilatu arte aritu zen.

Baina Pakitoren benetako afizioa txirrindularitza izan da. Gaztetan txirrindularia izan zen; bost urtez aritu zen afizionatu gisa eta bi urtez profesional mailan, Añorga taldearekin. Geroztik, beti ibili izan da bizikletan. 1970 inguruan Lartaun zikloturista taldea sortu zuen, beste bi kiderekin batera. Begoña Odriozola pasaitarrarekin ezkondu zen eta Errenteria-Oreretan bizi izan dira. Hiru seme-alaba izan zituzten.