Katua akabatu

Nor Zabaleta Labandibar, Joxe
Lehentasuna 1
Transkribaketa Egina
Zinta OIA-075
Pasartea 0:19:30 - 0:20:45 (1' 15'')
Laburpena Behin, bizilagunen katua akabatu zuen deskuidatuta, eta, gero, errieta egiteko beldurrarekin, eskapoka ibili zen. "Kasualidadea! katua ez men da akatzen... ja ta seko geldittu zin!".

Transkribapena

- patatakin 'o zerbattekin, behintzat, beste eltzia bete zun horrek.
- (...)
- Holaxe ibiltzen giñan garaiy haitan gu. Altztxikikuk beti 'ta beste bizitzakuk 'e bai, e!
Leno san 'izutena, zea arropa biltzea zuzenin 'ta beste bizitzakuk 'e beti han. 'Ta batin san ziten, Erramunek, Erramun mutil zar bat zen garaiy haitan han, Erramun 'ta san zin... Ez dakit zerbatte san zin 'ta nik martxa! Alde in!
'Ta beti haikin ibiltzen nitzana 'ta hurrungo eunin 'e hua ikusten nun 'ta ni gordeka 'ta beste aldin barrena 'ta nik katua bainun akatua! Haina.
- Haina!
- Zea euzkitan... Harkaitzak zin ordun han Altztxikin 'ta harkaitzan etzanta dola ni makillakin jun 'ta ta gerriyan 'ta kasuelidadia, katoik ez 'men da akatzen.
Jo, 'ta seko katua geldittu zin! 'Ta harrek errita mateko beldurrakin ni behiñ 'e arrimatzen ez 'ta, batin arreba... Arrebaiy galdetu 'men ziyon: "Joxek zer du nekin? Ez du... Ni ikusi orduko alde iñ itten 'ik korrika!" "Ba, ezin kasoik, zea..."